مهندسی نفت کاربرد دانش، فناوری، ریاضیات
و اقتصاد در
فرآیند اکتشاف، استخراج، برآورد مخزن و توسعه نفت،
گاز و سایر ترکیبات هیدروکربوری از مخازن
زیرزمینی و انتقال آنها به پالایشگاه، صنایع پاییندستی و مصرفکنندهاست. شایان
توجه است که پالایش نفت در حیطۀ صنایع پاییندستی صنایع نفت و گاز بوده و در
محدودۀ مهندسی شیمی قرار میگیرد.
در سالهای اخیر بهدنبال تغییراتی که در رویکرد سرمایهها بهسوی
منابع جدید انرژی صورت گرفته است، بسیاری از دانشگاهها همچون استنفورد و دانشگاه کالیفرنیا این رشته
را به مهندسی انرژی تغییر
نام دادهاند؛ چرا که مباحث طرحشده در زمینگرمایی
و سایر انرژیهای نوین کماکان بسیار نزدیک بهاین رشته میباشد.
گرایشهای مهندسی نفت
مهندسی نفت به چندین گرایش تقسیم میشود.
مهندسی اکتشاف نفت : اولین مرحله برای بهرهبرداری یا برداشت
نفت، کشف حوزههای نفتی است که این کار توسط لرزه نگاری انجام میگیرد.
مهندسین اکتشاف، امواج صوتی را به اعماق زمین فرستاده و سپس امواج
برگشتی را اندازهگیری و پردازش میکنند تا به وجود یا عدم وجود نفت در
درون زمین پی ببرند. این گرایش ارتباط نزدیکی با زمینشناسی دارد.
مهندسی مخازن: بهگونهای عمل میکنند که محصول نفت و گاز بهواسطه تعیین
موقعیت مناسب چاه، سطح میزان استخراج و افزایشدادن روشهای بازیافت نفت،
بهینهسازی شود.
مهندسی حفاری: از لحاظ فنی، حفاری اکتشافی، استخراج و تزریق چاهها را مدیریت
میکند.
مهندسی بهره برداری: که شامل مهندسی زیرسطحی است که اختلال بین مخزن و چاه را مدیریت
میکند. وظایف
مهندس بهرهبرداری، پرفوراسیون، مهارکردن شن، کنترل جریان حفاری نزولی، کنترل
تجهیزات حفاری نزولی، ارزیابی کردن روشهای ساختگی انتقال از راه هوا و
همچنین انتخاب سطح تجهیزاتی که جداکننده مایع تولید شدهاند (نفت، گاز طبیعی
و آب)، هستند.